توجه...!

قابل توجه رشته هاى بهداشت مواد غذایى-صنایع غذایى-مهندسى شیمى-فیزیک-شیمى-زیست-میکروبیولوژى-دام پزشکى و علوم ازمایشگاهى-

گیاهپزشکى و تمامى رشته هایى علوم پزشکى و رشته هایى که مرتبط با آزمایشگاه...

انجمن علمى بهداشت مواد غذایى برگزار میکند

برگزاری کارگاه iso 17025 (مدیریت کیفیت و استاندارد آزمایشگاه) روزهای پنج شنبه و جمعه 19  و 20 آذرماه

مکان :آمفى دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام

هزینه برای شرکت همراه با مدرک بین المللى لاتین و فارسی (معادل 2 ماه سابقه کار)و نرم افزار آموزشی 40 هزار تومان

هزینه برای حضور در کارگاه بدون مدرک 10 هزارتومان (هزینه ازاد ان حداقل 120000 میباشد)

مدرس دعوت شده از اصفهان: خانوم مهندس زهره کفعمى سرممیز و مدرس

مهلت ثبت نام 25 آبان لغایت 10 آذرماه (تمدید شد تا 15 آذر)

علاقه مندان به شرکت در کارگاه نام و نام خانوادگی و مشخصات محل تحصیل یا کار خود را به دفتر انجمن هاى علمى دانشگاه ایلام یا اعضاى انجمن

علمى بهداشت مواد غذایى تحویل نمایید

www.fh-ilam.blog.ir

www.instagram.com/foodhygiene

توصیه های مهم جهت خرید،استفاده و نگهداری روغن ها

* در زمان خرید روغن به شماره پروانه ساخت،شماره یا مجوز واردات کالا،تاریخ تولید و انقضاء آن توجه کنید.

* به نحوه استفاده از روغن و نوع روغن خریداری شده دقت نمائید.

* روغن را در محیط تاریک نظیر کابینت بسته و دور از اجاق گاز قرار دهید.

* ظروف روغن با حجم کمتر را خریداری نمائید.

* روغنی را خریداری نمائید که اسید چرب ترانس و کلسترول کمتری داشته باشد.

* روغن هایی که تغییر بو داده اند را هرگز استفاده نکنید.

* انواع روغن های جامد و مایع باید دارای برچسب مقدار اسیدهای چرب اشباع و ایزومر ترانس باشند.

دفع و جذب آهن

غذاهایی که موجب کاهش جذب آهن می شوند:

 

۱- غلات

سبوس گندم، ذرت، جو دوسر، برنج و سویا آهن جذب شده در بدن را کاهش و با اثرات ویتامین C – که جذب آهن را افزایش می دهد – مقابله می کنند. سعی کنید شیر و غلات را باهم مصرف کنید. البته حتماً به محتویات آردهای غلات دقت شود؛ چرا که در بعضی کشور ها مانند انگلستان، به آردها آهن اضافه می شود.

پروتئین سویا نیز میزان جذب آهن را در بدن کاهش می دهد. از این نوع پروتئین می توان به خوبی در غذاهای مختلف استفاده کرد و با افزودن ادویه طعم بهتری به آن ها داد.

 

۲- چای، قهوه و ادویه جات

چای، قهوه و بعضی از ادویه جات (اویشن) از میزان جذب آهن می کاهند. روزانه هر قدر مایلید چای و قهوه بنوشید؛ به ویژه همراه با غذا. البته بهتر است آنرا با شیر همراه کنید. چای در عین حال یک منبع آنتی اکسیدان خوب است.

 

۳- لبنیات

شیر، پنیر، ماست از میزان جذب آهن در بدن می کاهد و مصرف کلسیم هم برای جلوگیری از پوکی استخوان بسیار ضروری است.

بنابر این هرچه مواد لبنی بیشتری به برنامه غذایی خود اضافه کنید، بهتر است. شیر ها و پنیر های کم چربی یا بدون چربی به همان میزان شیر و پنیر پرچربی کلسیم دارند و درصورتی که مراقب وزن خود هستید، این نوع لبنیات را مصرف کنید. حداقل ۵۰۰ سی سی شیر باید در روز مصرف شود.

 

 

غذاهایی که موجب افزایش جذب آهن می شوند:

 

۱- ویتامین ث C

ویتامین ث در میوه ها، آب میوه ها و سبزیجات وجود دارد. بهتر است از آشامیدن آب میوه، به ویژه آب پرتقال، با غذا یا صبحانه پرهیز شود. به جای آن یک فنجان چای یا قهوه بهتر است؛ زیرا از جذب آهن جلوگیری می کند.هم چنین می توانید شیر را جایگزین آن کنید. آبجو جذب آهن را افزایش می دهد. بنابر این از نوشیدن آن با غذا پرهیز کنید؛ اما مصرف آن یه تنهایی یا با آجیل بلامانع است.

با وجود این میوه و آب میوه آنتی اکسیدان های خوبی هستند و به تنهایی باید مصرف شوند. سبزیجات آبپز به مراتب کمتر حاوی ویتامین ث اند، زیرا ویتامین در آب حل می شود.

 

۲- گوشت، مرغ، ماهی و غذاهای دریایی

این غذاها نه تنها آهن فراوان دارند، بلکه موجب جذب آهن بیشتری از غذاهای غیر گوشتی نیز می شوند. البته عاقلانه نیست که همه آنها را از برنامه غذایی خود حذف کنید؛ زیرا دارای مواد مغذی ارزنده دیگری هستند که به ویژه برای کودکان و نوجوانان ضروری است.

 

۳- ترشی جات، کلم پیچ، سرکه، الکل، سس

همه مواد غذایی نام برده به اضافه ی ترشی پیاز و هویج موجب جذب بیشتر آهن می شوند.

برگزاری کارگاه آموزشی داروشناسی

برگزاری کارگاه آموزشی داروشناسی توسط انجمن رشته بهداشت مواد غذایی

زمان: روز سه شنبه( 3 آذر ) ساعت 11/5 تا 13

برای اطلاعات بیشتر و ثبت نام به اعضای گروه انجمن بهداست مواد غذایی مراجعه فرمایید.

                                                                                                                     باتشکر

اثرات نوشابه روی اعضای بدن

هلیکو باکتر پیلوری

زخم‌ گوارشی یا "اولسر پپتیک" قرن‌هاست که انسان‌ها را گرفتار کرده است.

علت دقیق این عارضه نامعلوم بود. امروزه می دانیم که یک میکروب عامل این بیماری است: باکتری به نام "هلیکوباکتر پیلوری".

معده شما یک از بدترین‌ جاها برای رشد یک میکروب است. در واقع هلیکوباکتر پیلوری تنها باکتری است که می‌تواند در معده زنده بماند و رشد کند.

این باکتری بقای خود را مدیون خواص متعددی است که توضیح‌دهنده قدرت سازگاری منحصر به فرد آن است. این باکتری بقای خود را مدیون خواص متعددی است که توضیح‌دهنده قدرت سازگاری منحصر به فرد آن است.

اول اینکه این میکروب به مقدار کمی اکسیژن برای ادامه حیات نیاز دارد. دوم اینکه شکل مارپیچی آن به این باکتری اجازه می‌دهد در میان لایه مخاطی پوشاننده پوشش معده خود وارد کند.

سوم اینکه این باکتری تا حداکثر هفت پروتئین شلاق‌مانند دارد که از انتهای باکتری بیرون زده‌اند و ان را درون لایه مخاطی حرکت می‌دهند. چهارم اینکه این باکتری دارای گیرنده‌های مخصوصی است که به آن امکان می‌دهد هنگامی که راه خود را در میان مخاط بگشاید و به سلول‌های پوشش معده بچسبد.

هلیکوباکتر پیلوری یک خاصیت دیگر هم دارد که از همه مهم‌تر است. این باکتری می‌تواند مولکول‌های "اوره" - ماده شیمیایی که در بافت‌ها و مایعات بدنی انسان وجود دارد- را تجزیه کند.

این فرآیند باعث ایجاد آمونیاک و دی‌اکسید کربن می شود، که غلاف‌ ابرمانندی در اطراف باکتری به وجود می‌‌‌آورد که آن را اسید معده که باکتری‌های معمولی را می‌کشد، حفاظت می‌کند.

این توانایی برای تجزیه اوره امتیاز بزرگی برای هلیکوباکتر پیلوری است، اما پزشکان این خاصیت را به امتیازی برای خودشان بدل کرده‌اند، به این ترتیب که با "آزمون تنفسی اوره" وجود عفونت با این باکتری را تشخیص می‌دهند.